Są w historii świata takie persony, które wyprzedzały swoje czasy nie tylko ze względu na geniusz, ale także z uwagi na osobowość. Do tego grona z pewnością zaliczała się Dorothy Levitt, czyli żyjąca na przełomie dziewiętnastego i dwudziestego stulecia miłośniczka prędkości. Szokowała, zachwycała, fascynowała. Jej życie to pasmo nieustających niespodzianek i źródło inspiracji dla miłośniczek motoryzacji.
Dorothy Levitt przyszła na świat w 1882 roku w wielopokoleniowej zamożnej rodzinie handlarzy. Jej ojciec, Joseph Levi, był jubilerem i zamożnym importerem herbaty. Z kolei matka, Julia Raphael, była znana jako córka emerytowanego hotelarza i handlarza diamentami.
Niewiele wiadomo o dzieciństwie Dorothy i jej późniejszych latach szkolnych. Pierwsze wzmianki o jej działalności pochodzą dopiero z początków XX wieku, a więc z czasów, gdy kobieta miała już dwadzieścia kilka lat. Nie znaczy to jednak, że jej biografia jest uboga. Wręcz przeciwnie – jej pełnym pasji życiem spokojnie można by było obdarzyć więcej niż jedną osobę.
Dorothy Levitt była autorką książki o motoryzacji, dziennikarką, asystentką w firmie motoryzacyjnej, a przede wszystkim ogromną miłośniczką prędkości. Pogoń za rekordami wpłynęła na jej młodzieńcze lata.
Brytyjka od zawsze fascynowała się szeroko pojętymi pojazdami – zarówno tymi wodnymi, jak i lądowymi. Była zdobywczynią pierwszego na świecie rekordu prędkości na wodzie. Stało się to w lipcu 1903 roku. Levitt zdobyła wówczas brytyjskie międzynarodowe trofeum Harmsworth Trophy dla motorówek, poruszając się na modelu Napier o mocy 75 KM z prędkością 19,3 mil na godzinę. Rok później wygrała swoją klasę w próbach prędkości w Southport i Blackpool.
Ważnym osiągnięciem był rekord w wyścigach samochodowych Blackpool Speed Trials, zdobyty w 1906 roku – 90,88 mil na godzinę.
Dorothy była też rekordzistką wyścigów samochodowych Edwardian Motoriste oraz Brighton Speed Trials i zarazem prawdziwą sensacją dla gapiów. Kobieta za kółkiem, w dodatku jadąca tak szybko, jak żadna inna w historii kraju! Nie można było wobec tego przejść obojętnie.
Dorothy Levitt to niemalże synonim wielozadaniowości. Bo pasja do motorówek i samochodów to nie wszystko, co ją zajmowało. Co więcej, miłość do samochodów i możliwość startu w zawodach, nie wzięły się znikąd. Był to rezultat pracy w firmie motoryzacyjnej Napier, gdzie Brytyjka pracowała na stanowisku asystentki. To jej szef, Selwyn Edge, dostrzegł w niej zamiłowanie do czterech kółek i postanowił pomóc w realizacji marzeń, organizując dla niej prywatne lekcje jazdy. Wystarczy wyobrazić sobie szok obserwatorów tamtych wydarzeń. O Levitt mówiono: „sekretarka za kierownicą”.
Oprócz pracy zawodowej u motoryzacyjnego giganta, dorabiała także jako instruktorka jazdy konnej (uczyła nawet członkinie rodziny królewskiej!) i dziennikarka prasy ogólnej i motoryzacyjnej. W dodatku interesowała się jeszcze wędkarstwem i grą w ruletkę.
Niektórzy zazdrościli jej sukcesów – także dlatego, że Dorothy była bardzo atrakcyjną, ponętną kobietą, w dodatku o doskonałym guście. Na wielu fotografiach widać, z jakim szykiem stylizowała swoje codzienne kreacje z zamiarem prezentowania ich na londyńskim West Endzie, gdzie mieszkała. Nic dziwnego, że wkrótce stała się główną bohaterką plotkarskich rubryk. W dodatku słynęła z ujmującej osobowości i zdecydowanych opinii.
Jako feministka, była zdania, że kobiety powinny częściej prowadzić samochód i uczestniczyć w wyścigach. Propagowała więc motoryzację wśród swojej płci, czego efektem była wydana w 1909 roku książka „Kobieta i samochód”. To właśnie w tym wydawnictwie po raz pierwszy jest mowa o lusterku wstecznym.
Pasjonatka prędkości była osobą bardzo praktyczną. Dostrzegała potrzeby związane z jazdą samochodem i proponowała rozwiązanie problemów. Dlatego radziła swoim czytelniczkom, by podczas prowadzenia zawsze miały przy sobie ręczne lusterko, potrzebne do obserwowania drogi i otoczenia.
Mówi się dziś, że doprowadziło to do prawdziwej rewolucji w kontekście bezpieczeństwa jazdy. Bo pierwsze lusterka wsteczne montowane fabrycznie w pojazdach pojawiły się niedługo po tym. Pomysł ostatecznie został zalegalizowany w 1914 roku.
W biografii Levitt zapisały się także inne pomysły. Miedzy innymi własnego projektu płaszcz przeciwpyłowy. Zdolna kobieta chciała również bardziej rozpowszechnić pomysł obowiązkowego wyposażenia każdego kierowcy – rewolweru w schowku. Sama chwaliła się, że wozi ze sobą prywatnego Colta przeznaczonego do obrony własnej. Ten „patent” nie przyjął się jednak zbyt dobrze.
Dorothy, a właściwie Elisabeth Levitt, była prawdziwą medialną sławą, którą postrzegano jako pełną charyzmy ekspertkę od motoryzacji widzianej kobiecym okiem. W ostatnich latach życia dała się tez poznać jako pasjonatka kolejnego stereotypowo męskiego hobby, mianowicie lotnictwa. Nie wiadomo jednak, czy ostatecznie otrzymała licencję pilota.
Jej popularność i kariera, skończyła się niestety równie gwałtownie, co się zaczęła. Po 1910 roku rekordzistka wyścigowa zniknęła z życia publicznego, a nieco ponad dekadę później zmarła w wieku 40 lat w wyniku choroby. Po dziś dzień inspiruje jednak wiele amatorek motoryzacji. I to jej nazwisko jest kojarzone nie tylko z rekordami na brytyjskich torach, ale także z lusterkiem wstecznym.
